مرا

آنگونه که دوست داری تصور نکن

من سوژه گالری عکس هایت نیستم

من همینم، بدون فتوشاپ..

تمام خنده هایم را نذر کرده ام

تا تو همان باشی که صبح یکی از روزهای خدا

عطر دستهایت،

دلتنگی ام را به باد می سپارد...

فرشتگان روزی از خدا پرسیدند :بار خدایا! تو که بشر را اینقدر دوست داری، غم را دیگر چرا آفریدی؟

خداوند گفت :غم را به خاطر خودم آفریدم چون این مخلوق من که خوب میشناسمش تا غمگین نباشد به یاد خالق نمی افتد...

به آسمان که رسیدند روبه ما گفتند:

زمین چه قدر حقیر است آهای خاکی ها.

به یاد ستاره های خاکی.